همراه با محرم(5) خودم بزرگ شده ام ولی روحم کوچک شده است!

شبی گذشته متوجه یک موضوع مهم شدم. روحانی یک داستانی را تعریف کرد که کلا مرا به هم ریخت،خورد وخمیر شدم.
روحانی گفت: بعضی ادما خودش کوچک است ولی وروحش بزرگ است وبرخی دیگر خودش بزرگ است ولی روحش کوچک مانده است.
اصل داستان: روزی پیامبر اسلام از کوچه ای میگذشت. درکوچه چند کودک همراه با امام حسین(دوران بچه گی اش) بازی میکردند. پیامبر از میان کودکان یکی راصدا کرد وصورتش رابوسید یک دانه خرما هم به اوداد. صحابه کرام از رفتار پیامبر اسلام تعجب کردند وبرای رفع مشکل از ایشان پرسیدند که این چه کاری بود که شما کردید؟ این همه بچه یکی را محبت کردید. 

همراه با محرم(1) شب خجالت ورنگ زردی من!

دیشب اولین شب عزاداری محرم بود، با اینکه اکثر حسینیه های ایرانی خاموش وبی صدا بود، الحمد الله هیئت ما برپا شد وما عزاداری کردیم؛ به سخنان روحانی گوش دادیم، سینه زدیم وکلی فیض بردیم.
دیشب من یکی پیش امام حسین خجالت کشیدم وبه اصطلاح کلی کم اوردم.
قضیه اینه که روحانی محترم برای شب اول چند نکته را یاد اوری کرد. 

نگاهی دیگر به گرامیداشت ایام محرم

گرامی داشتن ایام محرم وعاشورای حسینی دارای دو بُعد می‌باشد.

۱- بُعد آیینی

۲- بُعد معنوی
در بُعد آیینی مراسم گرامی داشت ایام محرم که توسط مردم عادی انجام می‌شود همه چیز طبق عادت هرساله به طور اتوماتیک انجام می‌شود وهیچ نیازی به فکر اضافه ودرک مسایل معنوی که جوهره اصلی فلسفه‌ای محرم عاشورامیباشد ندارد.
اجرای آیینی مراسم محرم نیازمند هیچ تخصص وتحصیلات عالیه نیست وهر ساله مردم طبق عادت همیشگی اقدام به برپای این مراسم می‌کنند.

نوشته ای: از یک مصرف کننده ای دین اسلام ومذهب شیعه!

بیش از ۱۴۰۰ سال قمری از واقعه‌ای محرم می‌گذرد. طی این ۱۴۰۰ سال به طور مرتب ومنظم این ایام گرامی داشته شده است. شاید از لحاظ کمی متفاوت بوده باشد ولی هیچ وقت به طور کامل قطع نشده است.
تمامی روحانیون در طول این سال‌ها روی منبر وظیفه خودرا انجام داده‌اند. روضه خوانده‌اند، موعظه کرده‌اند ومردم را به راه نیک دعوت نموده‌اند. اگر کسی منکر زحمات روحانیون باشد بدون شک از روی نادانی است زیرا کسانیکه در دل جامعه‌ای شیعه رشد کرده باشد به خوبی این زحمات را به چشم دیده وبه گوش هم شنیده وقابل انکار هم نیست.
هر فرد شیعه در طول عمر مثلا ۵۰ ساله‌اش به تعداد تمام تار‌های موی سرش زیر منبر یک روحانیون نشسته‌اند وبه روضه وموعظه‌های آن‌ها گوش فرا داده وامر به معروف ونهی از منکر شنیده‌اند.
حال سئوالی که باید پاسخ داده بشود این است که چرا یک درختی که ۱۴۰۰ سال ازعمرش می‌گذرد، همچنان میوه‌های گندیده، نارس، آفت زده ودر کل محصول مفید تحویل جامعه نمی‌دهد؟!

برای روشن شدن موضوع مثالی می‌زنم...