اربعین ومرگ عدالت!

اربعین ومرگ عدالت!

عدالت واژه ای قشنگی هست. هرحکومتی وهردولتی وهر نهاد واشخاصی سعی میکنند خودشان راعادل نشان بدهند. دولت ایران به عنوان یک کشور مسلمان وحکومت کاملا اسلامی با قوانین اسلام ناب محمدی یکی ازپیشتازان اجرای عدالت درجهان میباشد.

گفتاروشعارهای دولت ایران بسیارعادلانه بیان میشود.هرکسی به گفتاردولتمردان ایرانی نگاهی بیندازند بدون هیچ شک وشبهه ای می پذیردکه ایران یک کشورعادل هست.

حالا سئوال این است که آیا واقعا دولت ایران با مردم تحت حکومت خودش رفتارعادلانه دارد؟ برای یافتن پاسخ ناگزیرم به دو جریان اجتماعی اشاره بکنم که دولتمردان ایرانی دخالت مستقیم داشته ودارد.

جریان اول به مهاجرت(بدون مجوز) مهاجرین افغانستانی ازایران به سمت اروپا درسال 1394 وجریان دوم به سفر(بدون مجوز) مهاجرین افغانستانی مقیم ایران جهت عزیمت به کربلا وپیاده روی اربعین درسال جاری مربوط میشود.

1- جریان اول:

حتما به یاد دارید زمانیکه مهاجرین افغانستانی گروه گروه از ایران عازم ترکیه بودند تا خود وخانواده اش را به اروپا برسانند. تعداد بسیارزیادی ازا ین مهاجرین در بین راه؛ نرسیده به خاک ترکیه توسط پلبس مرزی ایران دستگیر ومدت دربازداشت میماندند وسپس با اهل وعیال از ایران به سمت افغانستان اخراج می شدند. درماجرای اول هموطنان که به سمت اروپا مهاجرت کرده بودند چه آنهای که مدرک قانونی داشتند وچه آنهای که هیچ مدرکی اقامتی نداشتند، بدون هیچ ارفاقی از مرز ایران به سمت افغانستان اخراج می شدند.

2- جریان دوم:

جریان دوم به سفر کربلا وپیاده روی جهت اربعین حسینی درهمین روزها مروبط می شود. در جریان سفراربعین که هنوزهم کمی وبیش ادامه دارد وتعداد زیادی ازهموطنان که بدون مجوزعازم این سفر شده وموفق شده اند ازمرزایران به سمت عراق خارج بشن وهنوز برنگشته وتعداد زیادی که دردام پلیس ایران گیرفتار شده وراهی ااردوگاه ها شده اند.

از لحاظ قانون هردوعمل مهاجرین سرپیچی ازقانون ویکسان میباشد. یعنی مهاجرین دارای مجوز قانونی درمحدوده مشخص بوده وبا یک حرکت غیر قانونی ازمحل زندگی خارج شده واقدام به خروج از مرز ایران بدون هماهنگی مسئولان مربوطه نموده اند.

حال در ماجرای اول دولت وقوه قضائیه ایران بدون هیچ تخفیف وارفاق ورافت اسلامی تمامی کسانیکه به سمت اروپا مهاجرت کرده بودند بعد ازدستگیری به حکم دادگاه از ایران به سمت افغانستان اخراج کردند ودر ماجرای دوم مهاجرینی که مدرک اقامتی قانونی داشتند فقط یک شب مهمان اردوگاه بودند وفردای آن روز بلافاصله آزاد شدند وهنگام آزاد شدن از اردوگاه مامورین یک خدا قبول بکنه هم به مهاجرین گفتند.

نتیجه اینکه: بنده شخصا خوشحالم که بخشی از هوطنانم در این سرمای پائیزی مورد لطف ومرحمت مسئولان ایرانی قرارگرفتند واز ایران اخراج نشدند وپیش زن وبچه وخانواده شان ماندند. ازاین بابت به سهم خودم از مسئولان ایرانی تشکر میکنم وخداقوت عرض مینمایم.

واما! چه بنده خوشحال بشم ویا نشم در اصل ماجرا هیچ تفاوتی ایجاد نمیشه و آنهم مرگ عدالت میباشد.

رفتار مسئولان ایرانی چه در ماجرای اول وچه در ماجرای دوم با هر نیت وهر هدفی که انجام شده باشد نتیجه اش مرگ عدالت در دستگاه اداری ایران ودین اسلام ومذهب شیعه میباشد.