حاشیه ای بر یک خبر"خانواده شهدای غیرایرانی تبعه ایران می‌شوند"!

اشاره: درحالیکه در داخل افغانستان جنگ  احزاب وسران گروه ها وقومیت های مختلف برسر پروژه توتاب درجریان است وکل ملت از خورد وبزرگ فکرشان مشغول این مساله هست؛ در ایران خبری مهم وسرنوشت سازی در رسانه نشر شده که در داخل افغانستان هنوز بازتابی مناسب نداشته است؛ یعنی جریان پروزه توتاب وحواشی آن اجازه نمیدهد تا رسانه به این خبر بپردازند وتحلیل وتفسیر بکنند.

به نظر صاحب این قلم مساله تابعیت دادن مهاجرین افغانستانی مقیم ایران آنهم به شرط جنگیدن وکشته شدن برای  منافع ایران وایرانی مهم تر از نصب  شدن پایه برق در کدام قسمت از خاک افغانستان میباشد. به همین علت برخود لازم دیدم تا در این مورد به چند نکته مهم اشاره بکنم.

 یکم:  حدود سه ویا چهار سال  قبل  خبری دربین مهاجرین  پخش شد مبنی براینکه،  اگر کسی داوطلب باشد توسط ایران برای جنگ به سوریه فرستاده میشود. خب در چنین وضعیتی اولین سئوالی که در ذهن مهاجرین ایجادشد این بود که: به چه قیمتی؟ یعنی کسی  برای جنگیدن در وسوریه مخالفت نکرد منتها برای رفتن به وسوریه دلیل قانع کننده میخواستند. 

 

در همان زمان  جلسات تقریبا" سری بین بزرگان ومتنفذین مهاجر با کسانیکه  نیرو برای جنگ سوریه جذب میکردند برگزار شد وبه اصطلاح  در این جلسات انگیزه ودلایلی مهاجرین برای رفتن به وسوریه سئوال میشد. عمده مهاجرین که در جلسه ها حضور داشت یک کلام میگفتند که: اگر چنانچه تابعیت(شناسنامه ایرانی) به ما داده بشود ما حاضریم به سوریه برویم وبجنگیم.

درآن زمان به این درخواست پاسخ منفی داده شد ولی عوامل وافراد مسئول قول  دادند که این خواسته های مهاجرین را به بالای ها منتقل بکند ومن فکر میکنم انتقال همان درخواست ها طی سلسله مراتب طولانی باعث شد که امروز مجلس ایران با تصویب قانونی دست دولت را باز بگذارد تا اگر لازم باشد درقبال جنگیدن وخون دادن برای منافع ایران وایرانی؛ به خانواده ای مهاجر افغانستانی لطف کند وبابت کشته شدن یکی ازا عضای خانواده اش تابعیت ایرانی بدهد.

دوم: استارت این قانون توسط کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی فروردین سال 94 زده شد وسر انجام در اردیبهشت سال روان به تصویب رسید.http://www.tabnak.ir/fa/mobile/news/585811/ 

لازم به ذکر است که در ایران قانون تابعیت اتباع خارجی بسیار پیچیده وسخت گیرانه هست وهیج مرجعی مشخصی هم نیست که تصمیم گیرنده اصلی باشد. قانون که فعلا در مجلس تصویب شده اگر از فیلتر شورای نهگبان بگذرد  وهیچ نهادی دیگری هم مخالفت نکند تازه یکسال دیگر با اماو اگر های فراون اجرایی خواهد شد. نکته مهم اینکه قانون که مربوط به فرزندان حاصل از ازدواج مردان افغاستانی با زنان ایرانی  بود، دوسال بیشتر دوام نیاورد و وزمستان سال 94ملغی اعلام شد حال  سئوال اینه که چه اتفاقی افتاده که این قانون جدید تصویب شده است؟!

سوم: تصویب چنین قانونی نشان میدهد که جنگ در سوریه ادامه  دار خواهد بود وبزودی تمام نخواهد شد وازطرفی ایران  وعربستان  این دوقطب جهان اسلام دشمنان خونی شده اند وظاهرا به این زودی ها هم قرار نیست آشتی بکنند.

طبق خبرها عربستان شدیدا مشغول جذب نیروی جنگی جدید در افغانستان هست وافرادی را تحت عنوان کارگر استخدام  کرده وبعد راهی جنگ های سوریه ویمن میکنند. در چنین وضعیتی بسیار طبیعی خواهد بود که چنین قانونی در ایران تصویب بشود و به صورت بسیار گسترده در رسانه های ایرانی به نشر برسد وهیچ  کسی هم مخالفت نکند.

چهارم: جنگ قدرت بر سر نصب پایه های برق در داخل افغانستان در جریان است ولی متاسفانه دولت مردان وقدرتمندان مشغول چانه زنی هستند واز وضعیت مهاجرین بی خبر هستند ویا عمدا" خودشان به بی خبر زده اند.

با غفلت دولت وحدت ملی مردم افغانستان میان دو سنگ آرد میشوند وازهیچ کسی هم صدای بیرون نمی آید. اگر وضعیت این گونه  پیش برود سوریه ویمن گورستان جوانان افغانستانی اعم از شیعه وسنی خواهدشد وچه تاسف بار وغم انگیز است جنگ دوبرادر هموطن در یک کشور دیگر.

نتیجه: توصیه به دوستان مهاجر اینکه:  لطفا گل این قیبل قوانین را نخورند. تصویب این قوانین مثل باد هست  که وزش آن ادامه ندارد وفصلی میباشد. در پشت تصویب این قوانین موقت ودارای اما اگر های فراوان نیت خوبی وجود ندارد. تصویب این قانون دقیقا نقطه ضعف مهاجرین ؛ یعنی درخواست تابعیت ایرانی را هدف قرار داده است. 

خلاصه اینکه سر انجام این قانون چه خواهد شد معلوم نیست ولی در حال حاضر برای مهاجرین مانند یک طمعه چرب میباشد. لطفا" به این طمعه نزدیک نشوید.یاحق

کانال مهاجرتهران: سیاسی،اجتماعی،خبر .تحلیل-------https://telegram.me/mohajertehran