نگاهی دیگر به گرامیداشت ایام محرم

گرامی داشتن ایام محرم وعاشورای حسینی دارای دو بُعد می‌باشد.

۱- بُعد آیینی

۲- بُعد معنوی
در بُعد آیینی مراسم گرامی داشت ایام محرم که توسط مردم عادی انجام می‌شود همه چیز طبق عادت هرساله به طور اتوماتیک انجام می‌شود وهیچ نیازی به فکر اضافه ودرک مسایل معنوی که جوهره اصلی فلسفه‌ای محرم عاشورامیباشد ندارد.
اجرای آیینی مراسم محرم نیازمند هیچ تخصص وتحصیلات عالیه نیست وهر ساله مردم طبق عادت همیشگی اقدام به برپای این مراسم می‌کنند.

نوشته ای: از یک مصرف کننده ای دین اسلام ومذهب شیعه!

بیش از ۱۴۰۰ سال قمری از واقعه‌ای محرم می‌گذرد. طی این ۱۴۰۰ سال به طور مرتب ومنظم این ایام گرامی داشته شده است. شاید از لحاظ کمی متفاوت بوده باشد ولی هیچ وقت به طور کامل قطع نشده است.
تمامی روحانیون در طول این سال‌ها روی منبر وظیفه خودرا انجام داده‌اند. روضه خوانده‌اند، موعظه کرده‌اند ومردم را به راه نیک دعوت نموده‌اند. اگر کسی منکر زحمات روحانیون باشد بدون شک از روی نادانی است زیرا کسانیکه در دل جامعه‌ای شیعه رشد کرده باشد به خوبی این زحمات را به چشم دیده وبه گوش هم شنیده وقابل انکار هم نیست.
هر فرد شیعه در طول عمر مثلا ۵۰ ساله‌اش به تعداد تمام تار‌های موی سرش زیر منبر یک روحانیون نشسته‌اند وبه روضه وموعظه‌های آن‌ها گوش فرا داده وامر به معروف ونهی از منکر شنیده‌اند.
حال سئوالی که باید پاسخ داده بشود این است که چرا یک درختی که ۱۴۰۰ سال ازعمرش می‌گذرد، همچنان میوه‌های گندیده، نارس، آفت زده ودر کل محصول مفید تحویل جامعه نمی‌دهد؟!

برای روشن شدن موضوع مثالی می‌زنم...