روایت روز (مادر) در سه پرده!

میخواهم در باره روز(مادر ) مطلبی بنویسم، این مطلب درسه پرده روایت میشود، لطفابه دقت بخوانید.! 

دقیقا خاطرم نیست در چه سالی  در ایران تولد حضرت زهرا (س) را روز زن اعلام کردند اما این را میدانم که ۱۷ سال قبل(*)  روز مادر را گرامی میداشتند ،  این یادداشت کاملا واقعی وبر اساس تجربه وبرداشت خودم از آنچه که دراطراف خودم در سالیان  هجرت دیدم تحریر شده است. 

پرده اول:

سال ۱۳۷۱مکان: میدان (هفت تیر) تهران، خیابان غفاری به سمت خیابان جم نرسیده به بیمارستان جم.زمان: یکی از روز های  سرد بهمن ما ه ساعت ۱۰ صبح: خانواده ها ی چند نفره «زوج های جوان» ومردان وزنان مجرد  هر کدام شاخه ای گل دردست، با ظاهر آراسته وچهره خندان پشت درب منازل مسکونی که اکثرا دارای  چند طبقه میباشد لحظه شماری میکند تاکسی درب منازل را باز کند  …

در آن سال بنده حقیر  برای فراگیری هنرعکاسی  مجبور بودم درمکان فوق مراجعه کنم.  بنده تا آن زمان هیچ چیز هم از روز زن وگرامی داشتن آن نمیدانستم وبادیدن صحنه های آن روز مرتب از خودم سئوال میکردم که چه مناسبتی هست که این جماعت با شاخه های گل وچهر خندان وشاداب به درب منازل مراجعه کرده اند.! 

 

بعد از کمی پرس جو کاشف به عمل آمدکه،  آن روز روز  (مادر) بوده  وآن جماعت خندان وشاداب  میرفتند تا بر دستان چروک خورده مادران شان بوسه زند و زیارتشان کنند. 

((یادم می آیددر آن روز  ازدوری خانواده خودم ومخصوصا مادرعزیزم  یک شکم سیرگریه کردم ))

پرده دوم:

این پرده ۱۶سال طول میکشد  تا پائین بیاید! در مدت ۱۶ سال به مدد رسانه های همگانی دولتی مانند رادیو،  وتلویزیون وروزنامه ها وکجلات با دعوت کردن از افراد مختلف ، ازروحانی گرفته تا استاد دانشگاه ،  افراد وشخصیت های سیاسی ، فرهنگی، هنر مندان،  ورزش کاران، قهرمانان،  وافراد معمولی در کوچه وخیابان …ونقل قول از قرآن کریم  احادیث نبوی وامامان معصوم (ع) وفتوای علمای  اسلام؛ چنان تبلیغاتی را برای این روز عزیز به را ه انداخته اند که امروز گرامی داشتن روز زن جزء جدای ناپذیر فرهنگ جامعه ایرانی (والبته مهاجرین افغانستانی شده است )

پرده سوم:

بهتر آن است که این پرده را،  این روز ها در کوچه وخیابان خودتان تماشا کنید (اگر در ایران هستید )! اگرهم نیستید، این حقیر مختصری برای تان توصیف میکنم.

از روزی که من متوجه شدم روز زن یعنی چه  ۱۸ سال میگذرد ،  درطی این سالها  خیلی چیز ها تغییر کرده است، فرهنگ وسلیقه مردم دچار تحولات زیادی شده،  هم اکنون روز مادر را همه میدانند،  چه شهری باشد چه روستای،  چه ایرانی باشد،  چه مهاجر افغانی،  یا از کشور دیگر فرقی ندارد،  همه میخواهند این روز عزیز را گرامی بدارد .

گرامی داشتن روز مادر هم مانند بعضی از رسوم  متاسفانه دچار مرض چشم هم چشمی در بین خانواده ها شده است  که در حال حاضر معلوم نیست روز زن است،  ویا روز مادر،  یا روز مادر زن،  تعجب نکنید درست متوجه شدید،  عرض میکنم:

  هم اکنون یک مرد در سه جبهه باید روز زن را گرامی بدارد!   اول همسر محترمه وشریک زندگی خودش،  دوم مادر خانم عزیز که اصطلا حا (وزیر جنگ )میباشد. سوم مادر خود شخ. برای حلال کردن شیر که در بچه گی خورده است.  ولازم به توضیح است که  در شرائط فعلی، شاخه گل تبدیل شده است به دسته گل، آنهم از رنگهای مختلف، جعبه شیرینی از یک جعبه تبدیل شده به چند جعبه  همراه با کادوئی که پنهان است، شادی ولبخند  واقعی بر اثر جر وبحث زوجین بر سر مقدار وارزش کادوی که باید برای مادر ومادر زن خریداری شود تبدیل شده به لبخند های مصنوعی!  ژشت (طبیعی) و ریلاکس،  رضایت از ملاقات با مادر بر اثر سنگینی  خرید کادو ها  تبدیل شده به ژست مصنوعی  وشق و رق! قیافه های باز  بر اثر  آینده نامعلوم تبدیل شده به اخم های  دائمی! در چنین شرائیطی در ایران روزمادررا گرامی میداریم،  این وضعیت  در کل ایران در بین ایرانی ومهاجرین افغانی در جریان است.! (البته هر خانواده بسته به وضع اقتصادی، تربیتی، فرهنگی ومحیط زندگی خود، دچار این وضعیت میباشد )

لازم به توضیح است که  مقام مادر ومنزلت زن در دین مبین اسلام  بسیار مهم است وسفارشات فراوانی هم شده است وامید وارم خواهران ومادران با خواندن این مطلب دچار سوءتفاهم نشوند.  بنده حقیر فقط به گوشه های از رفتار جامعه فعلی ایران (مخصوصا مهاجرین افغانستانی) اشاره کرده ام .

در پایان هم چند توصیه برای آقایان متاهل مقیم ایران :

۱-به هیچ وجه روز زن را فرموش نکنید. 

۲- خرید برای عیال خود ،مادر خود،  مادر خانم خود،  را  به روز مادر موکول نکنید،  هرچه زود تر اقدام کنید به نفع خود تان خواهد بود

۳-برای اینکه(فعلا) غر غر خانم را نشنوید! (بعدا)حرف حدیث  دیگران را ! بهتر است کادوهای مناسب  وهم قیمت تهیه نموده  (البته با مشورت همسر محترمه) تقدیم مادر ومادر خانم خود نمائید .

۴- سعی نکنید  همسر خود را غافل گیر کنید.  بهتر است هرچه میخواهی کادو بخری،  قبل از رسیدن روز مادر به او تقدیم کنی.  ضمنا» با دادن کادو فکر نکن همه چیز تمام شده است،  در روز مادر  شیرینی خامه ای وشاخه (دسته گل ) یادت نره.

۵- چقدر سخت است گفتن این جمله  به همسر (دوستت دارم)!   مهم:  فراموش نکنید

یاحق

(*) این مطلب 5 سال قبل تحریر شده بود وامروز با کمی اصلاح تقدیم خوانندگان گرامی میشود.

لطفا عضو کانال تلکرام مهاجر تهران بشوید.    https://telegram.me/mohajertehran