سخنی بادوستان در فضای مجازی!

سلام وعرض ارادت.

یکسال قبل درچنین روزهای بود که بی خانمان شدم، یعنی اینکه وبلاگم توسط سازمان فیلترینگ ایران به طور کامل مسدود شد ومن نتوانستم به وبلاگ ومطالبم دست رسی داشته باشم.

بعد از مسدود شدن وبلاگ(دلنوشته های غربت از تهران) سرگردانی من آغاز شد.

مدت گیج مبهوت نمیدانستم چه باید بکنم وهیچ دل ودماغی برای نوشتن مطالب جدید نداشتم.

چند ماهی که گذشت کم کم شروع کردم به مستعار نویسی واین مستعارنویسی ادامه داشت تا سیس وبسایت هزاره انلاین وباقی قضایا.

سرانجام بعد از یکسال دوباره به وبلاگ نویسی برگشتم واینجا مکانی هست برای نوشتن، نوشتن در سالهای که دور ازخانه و وطنم هستم.

دوستان از یک واقعیت نمیشود گذشت. متاسفانه فضای رسانه ونوشتن در ایران اصلا مناسب نیست. بنده سعی میکنم ازاین به بعد کمی بیشتر خط قرمز های ایران را رعایت کنم. یعنی مجبور هستم که چنین کاری بکنم. ما در عالم مهاجرت مشکلات زیادی داریم که تحمل انها صبر ایوب میخواهد. بنا براین اصلا دلم نمیخواهد کارم به جاهای باریک بکشد.

دوستان وسروران گرامی؛

اینجا خانه جدید من است. خوشحال میشوم مانند سابق بیائید ونقد ونظر خودرا بنویسید وبنده راهنمای کنید.

از دوستان خواهش میکنم وبلاگ بنده را لینک دهند وبه بنده اطلاع دهند تا من هم وبلاگ انهارا لینک کنم تا مانند وبلاگ سابقم یک پیوند مفید از دوستانم داشته باشم.

به امید موفقیت وسربلندی تمام دوستانم درفضای مجازی.

ارادتمند شما: شیر محمد حیدری