در باب نقدعملکرد روحانیون!

برخی دوستان مرا متهم میکند که ضد روحانیون هستم وبرخی دیگر میگه  عقده ای از روحانیون محترم به دل دارم وده ها کنایه دیگر که گاه گداری نصیبم میشود. عده ای هم هشدار میدهند که دارید به دم شیر بازی میکنید یعنی از نگاه این دوستان دنیا جنگل است وروحانیون هم شیر های این جنگل.

به نظر بنده تمام این واکنش ها طبیعی هست  وهر زمان که  عملکرد یک صنف مورد نقد قرار میگرد، باید منتظر همچین واکنش های باشیم. بنده همینجا عرض میکنم بین من وروحانیون معزز هیچ ضدیت وجود ندارد وخداراشکر از هیچ کسی هم عقده ای به دل ندارم ودوستانی روحانی زیادی هم دارم که رابطه مان بسیار صمیمی هست وهیچ مشکلی هم نداریم.

امروز بدون هیچ قضاوتی یک خاطره را خدمت دوستان تقدیم میکنم. 

شب قدر؛ شب جشن وپایکوبی گنه کاران!

میگن  عبادت در شب قدر به اندازه هزار شب ثواب دارد. 

در شب قدر گناهان انسان بخشیده می شود.

این دو گزینه مهم ترین دلایل شرکت مسلمانان در برنامه  شب زنده داری  شب های قدر است.

با نگاه به این دو گزینه  توی ذهن یک سئوال ایجاد میشه. چه کسانی نیاز مند حضور در چنین شب  های هستند؟

برای روشن شدن  قضیه مثالی میزنم.

شما فرض کنید یک جمعیت صد نفری  در بیابان خشک وبدون آب وعلف در حال راه رفتن هستند. تشنگی وگرسنگی بر این صد نفر غلبه کرده وعنقریب که تلف بشوند. در چنین حالتی یک نفر داد میزند آب، آب میبنم. در این وضعیت چه کسانی بیشتر از همه سعی میکند خودش را به آب برساند؟ خب پاسخ روشن است. کسانیکه بیشتر احساس  تشنگی میکند.

حالا شما مسلمانان را انسانهای در مانده در بیابان و فرض کنید وشب قدر را چشمه ای زلال آب. در این حالت کسانی سعی میکند زودتر به آب برسد که تشنه  هستند؛ یعنی گنه کاران  که دنبال فرصت هستند تا در نزد خدا  ومورد عفو وبخشش قرار بگیرند وپاک ومنزه گردند.

نتیجه اینکه  کسانیکه گناهی مرتکب نشده اند شب های قدر را حت وآسوده بخواند ونگران هیچ چیز نباشد زیرااز قدیم گفته که:آنکه خسابش پاک است از  محاسبه چه باک است.

 واما در طرف دیگر قضیه به تمام مسلمین بی نماز، بی روزه؛ دروغ گوی؛ دزد؛ گران فروش؛ کم فروش؛ مردم آزار، مال مردم خور؛ حرام خور؛ هیز وچشم چران؛ دغل باز، غیبت گوی ومعصیت کاران که در طول سال هر غلطی کردید توصیه میکنم این شب های عزیز ر اازد ست ندهید وهرچه زودتر به سمت چشمه زلال شب قدر بشتابید تا مورد عفو وبخشش خداوند قرار بکیرید. ودرآخر شب به طور دسته جمعی به چشن وپای کوبی بپردازید وخدارا شکرکنید که چنین فرصتی به شما داده شده است که دعا کنید وپاک گردید. انشالله که مارا هم ازد عای خیر فراموشن نکنید.

درباب تکرار تاریخ!تکمیلیه ای بر مطلب محمد کاظم کاظمی!

کم: 

مطلب کوتاهی بنام «بی‌سبب نمی‌گویند تاریخ تکرار می‌شود» به قلم شاعر ارجمند جناب آقای محمد کاظم کاظمی در کانال تلگرام ایشان مطالعه کردم. ایشان همراه با این مطلب تصویری را هم ضمیمه نموده‌اند. تصویریاد شده ترکیبی از دو عکس می‌باشد که اولی آقای کاظمی را درکنار حجت اسلام آقای حسن ابراهیمی نماینده آیت الله خامنه‌ای در امور افغانستان در سال ۱۳۷۱ وعکس دومی ایشان را درکنار همین شخص در سال ۱۳۹۵ نشان می‌دهد.      

دوم: 

مدت است که تحرک وبرو بیایی زیادی در بین مهاجرین افغانستانی مقیم ایران؛ اعم از سیاسیون، روحانیون؛ فرهنگیان ودانشجویان وحتی مردم عادی مشاهده می‌شود. این تحرکات وفعالیت‌ها از نوع آشفتگی زمان‌های خاص وو یژه‌ای بحران‌های مقطعی می‌باشد. 

وضعیت فعلی مهاجرین افغانستانی دقیقا مشابه وضعیت مهاجرین افغانستانی دردهه ۷۰ شمسی شده است. 

در اینجا لازم است برای جوانان ومخصوصا قشر دانشجوی عزیز مختصر تصویری از دهه ۷۰ شمسی و وضعیت مهاجرین ترسیم کنم تا کمی باعث روشن شدن اذهان این عزیزان بشود.  

زیر18 ویا بالای 60 سال؟ مساله این است

به طور معمول هر شخصی که به سن نوجوانی میرسد سعی میکند در محافل عمومی کمی سنش را بالاتر بگوید. مثلا اگر 15 باشد میگه 16 سالمه واگر 16 باشد میگه 17 سالمه. دلیل این کار شاید به خاطر این باشد که سعی میکند بزرگتر نشان بدهد تا اطرافیان بیشتر روی او حساب بازبکند.

این حالت در هنگامه پیری دقیقا بر عکس است؛ یعنی اگر شخصی مثلا 50 ساله باشد بدون شک در محافل عمومی میگه 48 سالمه. خب دلیل این کارشان اینه که در نزد مردم کمی جوانتر جلوه بکند.

واما جبر زمانه وغم غربت وآوارگی باعث شده است که هموطنان مهاجر افغانستانی دقیقا پا روی این  خواسته ای خود بگذارند واز زیر 18سال وبالای   60 ساله بودن لذت ببرند وبه آن افتخار بکنند.

خب داستان چیه؟ عرض میکنم.

جوانان  مهاجر هموطن که عازم اروپا شده اند، اکثریت شان در چنین روزهای گرفتار سن وسال شان هستند وهی شب وروز با انواع واقسام طرفند سعی میکنند به مسئولان اروپایی ثابت بکنند که آنها زیر18 سال هستند. دلیل این کارشان اینه که فکر میکنند اگر زیر سن باشند زودتر وراحت قبولی را خواهند گرفت برای همین پا روی خواسته طبیعی شان گذاشته تا شاید بخت شان باز بشود وهرکدام که زیر سن  پذیرفته میشوند لبخند رضایت برلبانشان نقش میبندد.

واما در ایران قضیه کاملا برعکس است وهر مردی بالای 50 سال دوست دارد هرچه زودتر60 ساله بشود. هرکسی که در کارت شناسایی شان 60 ساله میشن کلی کیف میکنند ولبخند رضایت بر لبانشان نقش میبنند. آخه در قانون کار ایران بالای 60 سال بازنسشته محسوب شده وهزینه کارت کارگری شامل حال آنها نمیشه یعنی هر کسی 60 ساله بشه در سال 450 هزار تومان جیرینگی  توی جیب شان باقی میماند.

به این میگن سرنوشت مشابه وتغییر ناپذیر.

در باب روزه داری مسلمین!

میگن روزه بگیر تا از وضعیت فقیران وگرسنگان با خبر بشوی وحال وروز آنهارا درک کنی یعنی اینکه در طول روز هر زمان تشنه وگرسنه میشی یاد کسانی بیفتی که از روی اجبار غذا نمیخورند! یعنی ندارند، یعنی نیست که بخورند.!

در حال حاضر مزخرف ترین گزینه ودلیل روزه داری مسلمین همین موضوع است.

مسلمانانیکه یک هفته مانده به ماه  رمضان تمام احتیاجاتش را از بازار تهیه ودر یخچال خانه اش انبار میکند ودر طول 30 روز ماه مبارک هیچ دغدغه ای برای سحر وافطارش ندارد چطور میتواندیاد شکم گرسنه ای فقیران باشند؟ مسلمانی که سحر تا خر خره میخورد واگر اشتها نداشت همراه غذا ترشی،ماست، دوغ ،نوشابه، وسالاد نوش جان میکند تا لقمه ای بیشتر در شکم فرو بکند وبعد برای اینکه بیشتر بخورد  سعی میکند آروغی بزند تا جای یک لقمه بیشتر در شکم باز بشودچطور میتواند وضعیت فقیران درک بکند؟

مسلمانیکه که سر افطار سفره ای هفت رنگ دارد وفقط به خوردن خوشمزه ترین  عذای سفره فکر میکند چطوری  میتواند یادی از شکم گرسنه  وبدن نحیف فقیران بکند؟

در حال حاضردلیل روزه داری مسلمین هرچه باشد درک وضعیت فقرا وگرسنگان نیست  ومسلمانان در امتحان این گزینه هم دز نزد خدا وهم دز نزد خلق وهم درنزد وجدان خویش ناکام مانده اند.

بنده پشنهاد میکنم حالا که مسلمین از این گزینه استقبال نمیکنند، بهتره که  این گزینه یعنی مساوات فقرا واغنیا از فلسفه روزه داری حذف گردد. حداقل  فایده این کار اینه که آیندگان شاهد شعار های توخالی مسلمانان نیستند.