چند روزی است که بحث ایجاد پایگاه دائمی نظامی آمریکا در افغانستان، در رسانه های اینترنتی سر زبانها هست. عده موافق وعده دیگر مخالف ایجاد پایگاه نظامی دائم آمریکا در افغانستان میباشند.

من هم مثل دیگرهموطنانم حق کوچکی دارم تا در این باره مختصری بنویسم ونوشته ام را با دوستانم در فضای مجازی به اشتراک بگذارم.

در فضای مجازی دراین مورد بحثی فروان شده است وتا آنجایکه من دیدم اکثریت مردم عادی حاضر در فضایی مجازی موافق ایجاد پایگاه نظامی "دائم" آمریکا در افغانستان میباشند.

بهتر است بدانیم که در شرایط فعلی  موافقت ومخالفت مردم تاثیری چندانی در روند ایجاد شدن ویا نشدن این پایگاه نخواهد داشت ولی اظهار نظر برای تمام مردم افغانستان آزاد ولازم میباشد وحداقل فایده اش این است که اولا" از نظرات همدیگر مطلع میشویم وثانیا"در حافظه تاریخ میماند.

قبل از مخالفت ویا موافقت بهتر است نگاه وضعیت گذشته وحال افغانستان بیندازیم تا بهتر متوجه بشویم که مخالفت مفید واست ویا موافقت.!

بدون شک هیچ کشوری وهیج شخصی دوست ندارد تحت استعمار کشور بیگانه باشد وبرای این تحت استعمار نبودن هیچ دلیلی لازم نیست زیرا خداوند همه انسانها را آزاد خلق کرده است.

دیر زمانی نمیگذرد که پدران ما با بیل وکلنگ تیشه وتبر به دفاع از کشور افغانستان به پا خیستند وسالها علیه شوروی سابق چنگیدند. بر کسی پوشیده نیست که هدف آنها جز دفاع از میهن وناموس شان چیزی دیگری نبود ودر این راه جان فشانی های فراوان کردند واز سر وجان گذشتند وشهید ومجروح شدند. وسرانجام شوروی سابق حال به هردلیلی که بود از افغانستان خارج شد ومردم مارا با یک کشور سوخته ومردمان عقده ای وبی سر سامان به امان خدا رها کردند ونتیجه اش هم این شد که اقوام مختلف به جان هم افتادند وهمدیگر را قتل عام کردند وسر انجام انچه بعد از گذشت 30 سال خانمان سوزی میراثی که به یادگار مانده هرچه باشد افتخار وسر بلندی نیست بلکه آنچه به خاطره ها سپرده شده است، گور های که دسته جمعی است، میخ های که برسر کوبیده شده است، نفرت که پایانی ندارد ، عقده ایکه خالی نمیشود، جهالتی تمامی ندارد و... .!

شکی نیست که در به وجود آمدن وضعیت کنونی مردم افغانستان و این همه بد بختی وآوارگی مردم ما، آمریکا دخالتی مستقیم داشته و دارد وهم اکنون هم  در افغانستان حضور موثر دارد وتمام امورات کشور با مشورت آنها انجام میشود وتمام اماکن حساس نظامی وغیر نظامی تحت کنترل آنها میباشد. پس آنها هست! چه ما بخواهیم وچه نخواهیم.

آمریکاقرار است که در سال 2014 افغانستان را ترک کند. تمام مردم افغانستان به محض شنیدن این خبر تنشان به لرزه می افتد وفورا" به فکر سکونت ومهاجرت به کشور خارجی می افتد وهمین امید کوچک وروزنه کم نور که بر اثر حضور نیروهای خارجی به وجود آمده از بین میرود وتبدیل به تاریکی محض میشود.

سخن کوتاه کنم. مردم جهان باید بدانند که تکلیف ملت افغانستان روشن است. آنها از هر کشور خارجی که قصد استعمار افغانستان را داشته باشند بیزار هستند سابقه تاریخی ومبارزاتی آنها گواه براین ادعای من است اما با شرایط به جود آمده طی سالهای گذشته توسط کشور های خارجی ذی دخیل در مسایل افغانستان عامل زیر باعث شده است که آنها با ایجاد پایگاه دائمی نیرو های نظامی آمریکا موافق باشند.

مردم افغانستان از وضعیت فعلی ناراضی هستند وعلت این نارضایتی کم کاری وحسن نیت نداشتن کشورهای خارجی حاضر در افغانستان میدانند وعقیده دارند که آمریکا توان این را دارد که به وضعیت موجود افغانستان سر وسامان بدهد ولی از عمد نمیخواهد این کار را بکند. علت این کار شان هم این است که با وضعیت فعلی منافع که آنها مدنظر دارند تامین نمیشود وبا بستن قرارداد رسمی که منافع دراز مدت آنها را تامین کند وضعیت افغانستان هم سر سامان خواهد یافت. بنا براین مردم  برای انتحاب دو گزینه بیشتر ندارد. گزینه اول ادامه  وضعیت فعلی وگزینه دوم بستن قرار داد با امریکا.

اگر چه مردم با درک این موضوع که بستن چنین قرار دادی برای یک کشور کار آسانی نیست ولی بین بد وبدتر باید بد را انتخاب کرد ودلیلی این انخاب هم این است که  عقیده دارند وامید وار هستند امریکا بعد از بستن قرار داد در انجام وظایفش در افغانستان کوتاهی نکند.